Metoda PNF 

Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) – czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje.
Ruchy stosowane w tej metodzie oparte są na fizjologicznych ruchach tułowia i kończyn. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch uruchamia funkcję plastyczności mózgu, powoduje utworzenie nowych połączeń neuronalnych w układzie nerwowym, co w konsekwencji skutkuje pojawieniem się prawidłowego wzorca ruchowego. Terapia metodą PNF  postrzega pacjenta całościowo. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.

WSKAZANIA:

Neurologiczne:

  • przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego w postaci udarów niedokrwiennych oraz krwotocznych mózgu
  • wszelkie choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi
  • wszelkie choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu
  • stwardnienie rozsiane (SM)
  • choroba Parkinsona
  • Mózgowe Porażenie Dziecięce (MPD).

Ortopedyczne:

  • pacjenci pooperacyjni, u których występują zaburzenia funkcji mięśni w postaci deficytu masy oraz siły mięśniowej
  • choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie, zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne)
  • stany po złamaniach kości
  • uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych
  • zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich
  • zaburzenia prawidłowej postawy – reedukacja posturalna
  • bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego
  • neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego
  • zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja)
  • leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn
  • inne