Metoda PNF
Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) – czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje.
Ruchy stosowane w tej metodzie oparte są na fizjologicznych ruchach tułowia i kończyn. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch uruchamia funkcję plastyczności mózgu, powoduje utworzenie nowych połączeń neuronalnych w układzie nerwowym, co w konsekwencji skutkuje pojawieniem się prawidłowego wzorca ruchowego. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta całościowo. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.
WSKAZANIA:
Neurologiczne:
- przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego w postaci udarów niedokrwiennych oraz krwotocznych mózgu
- wszelkie choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi
- wszelkie choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu
- stwardnienie rozsiane (SM)
- choroba Parkinsona
- Mózgowe Porażenie Dziecięce (MPD).
Ortopedyczne:
- pacjenci pooperacyjni, u których występują zaburzenia funkcji mięśni w postaci deficytu masy oraz siły mięśniowej
- choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie, zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne)
- stany po złamaniach kości
- uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych
- zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich
- zaburzenia prawidłowej postawy – reedukacja posturalna
- bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego
- neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego
- zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja)
- leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn
- inne
